အေဖငတ္သူ
လူရယ္လို႕ျဖစ္လာျပီဆိုတာနဲ႕ ပထမဦးဆံုး ပိုင္ဆိုင္ျခင္းဟာ အေဖနွင့္ အေမသာ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ ယူဆမိပါသည္ ။ ကေလးတို႕ သာဘဝ အသက္အရြယ္ တစ္နွစ္ေက်ာ္ နွစ္နွစ္ ဝန္းက်င္ေလာက္တြင္ ပီကာလာ မပီကာလာနွင့္ ပထမဦးဆံုး ေျပာတတ္ေသာ စကားလံုးမွာ ေဖေဖနွင့္ ေမေမ ဟု ျဖစ္လိမ့္မည္ ။ သံုးနွစ္ေက်ာ္ ေလးနွစ္ေလာက္ဆို စိတ္ဆိုးတတ္ စိတ္ေကာက္တတ္ေနျပီျဖင့္၍ အေဖကို စိတ္ဆိုးလွ်င္ အေမဆီေျပး အေမ့ကို စိတ္ဆိုးလွ်င္ အေဖ့ဆီေျပးကာ တိုင္ေျပာေနတတ္တဲ့ ကြ်န္ပ္၏ သားေလးကိုၾကည့္ျပီး အေဖငတ္ခဲ့တဲ့ ကြ်န္ပ္ရဲ့ ငယ္ဘဝကို ေတြးမိခဲ့ပါသည္ ။
အေဖနွင့္ အေမသည္ ကြ်န္ေတာ္အသက္ သံုးနွစ္သားအရြယ္ေလာက္မွာပင္ သေဘာထားျခင္း မတိုက္ဆိုင္၍ အိမ္တြင္းေရး ျပႆနာမ်ား အၾကီးအၾကယ္ျဖင့္ျပီး ကြာရွင္းလိုက္ရသည္ဟု အဘြားေျပာျပခဲ့ဘူးသည္ ။ အေဖသည္ မုဆိုးအလုပ္ကို ဝါသနာပါသူျဖင့္၍ ကြ်န္ပ္ကို အေမေမြးျပီးသည့္အတိုင္ ၎အလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းျပဳခဲ့သူျဖစ္သည္ ။ ကြ်န္ပ္အေမသည္ အေဖရဲ့ မုဆိုးအလုပ္ကို အရင္ကခြင့္ျပဳေပမဲ့ ကြ်န္ပ္ကို ေမြးျပီးသည္ေနာက္ပိုင္းတြင္ အေဖကို ၎အလုပ္မလုပ္ရန္ အၾကိမ္ၾကိမ္တားခဲ့သည္ ။ အေမသည္ သတၱဝါတို႕ကို သနားခ်စ္ခင္သူျဖင့္၍ မိမိ၏သားနွင့္ပင္ နွိဳင္းရွင္ျပီး အေဖ့ကို သူတပါးအသတ္ မသတ္ဖို႕ ေခ်ာ့တစ္လွည့္ အၾကမ္းတစ္ဖန္ျဖင့္ ေျပာခဲ့သူျဖစ္သည္ ။
“ ကိုသန္းျမင့္ ရယ္.. ကြ်န္မတို႕မိသားနွစ္ေယာက္ကို ရွင့္ရဲ့ မုဆိုးအလုပ္မဟုတ္ဘဲ တျခား သမၼာအာဇီဝက်တဲ့ အလုပ္တစ္ခုခုရွာျပီး လုပ္ေကြ်းပါလားရွင္ရယ္... သူတပါးအသတ္ကို သတ္ျပီးမွစားေနရတဲ့ ထမင္းေတြကို ကြ်န္မ မသဓီေတာ့ဘူးရွင္ရယ္...ေနာက္ျပီး ကြ်န္မတို႕ ေမြးထားတဲ့ ကေလးကလည္း တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႕ အသက္ၾကီးလာျပီ မဟုတ္လား... ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မတို႕ ဇနီးေမာင္နံနွစ္ေယာက္ သမၼာအာဇီဝက်တဲ့ အလုပ္တစ္ခုခုကို ရွာျပီး သားေလးရဲ့ ဘဝကိုလူတစ္လံုး သူတစ္လံုးျဖစ္လာေအာင္ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေပးရေအာင္ေနာ္... ”
အေမအခုလို ေျပာျပီးသည္ေနာက္ အေဖသည္ အရင္ကလို ေတာထဲကို တစ္ညအိပ္ နွစ္ညအိပ္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ တစ္ပါတ္မွ နွစ္ပါတ္ ျဖစ္ျပီး ပိုဆိုးသြားေလေတာ့သည္ ။ အေဖေတာထဲမွအျပန္ သားေကာင္မ်ား ပါခဲ့သည္ရွိေသာ္ ၎သားေကာင္အား သားျဖစ္သူ ကြ်န္ေတာ္မေတြ႕ရေလေအာင္ အိမ္မွာ မဖ်က္ဘဲ တျခားေနရာတစ္ခုခုမွာ ဖ်က္ရန္ အေမေတာင္းဆိုခဲ့သည္ ။ အေၾကာင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္က ေသြးျမင္လွ်င္ ထိပ္လန္႕ျပီး ငိုတတ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ။ အခုထိလည္း ကြ်န္ေတာ္ ေသြးျမင္လွ်င္ ထိပ္လန္႕စြာ ေၾကာက္ရြန္႕ေနဆဲပင္ ။ ဒါေပမဲ့ အေမရဲ့ ေတာင္းဆိုမႈကို အေဖက လက္မခံဘဲ ရန္ျပန္ျပဳေလသည္ ။ အေဖရဲ့ ရန္ျပဳျခင္းကို အေမေခါင္းထဲ မထည့္ပါ အေဖလမ္းမွန္ျပန္ေရာက္လာဖို႕အတြက္သာ ရည္ရြယ္ျပီး ေနာက္ထပ္ ဒီမုဆိုးအလုပ္ကို ဆက္မလုပ္ရန္ အတမ္တမ္တားခဲ့ေပမဲ့ အေဖက လံုးဝအေရးမလုပ္ဘဲ ပိုလို႕သာဆိုးလာေလသည္။
တစ္ခါတေလ အေဖသည္ သားေကာင္မ်ား မရလာပါက အရက္ေတြ ေသာက္ကာ အေမ့ကို ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းတဲ့ အဆင့္ထိေရာက္လာေလသည္ ။
“ မင္းေၾကာင့္ ငါ သားေကာင္ျပစ္လို႕ မရတာ..ဘာလည္းကြာ အာလကားအိမ္မွာေနျပီး သတၱဝါေတြ က်မၼာပါေစ ၊ ခ်မ္းသာပါေစနဲ႕ တစ္ဇြတ္ထိုး ေမတၱာေတြပိုေနလိုက္တာ ...မင္း ဒီလိုေမတၱာပိုေပးေနမွေတာ့ ငါ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး သားေကာင္ရေတာ့မလဲ ကြာ...မင္း သတၱဝါေတြကို တကယ္ေမတၱာရွိတယ္ဆိုရင္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားျပီး မယ္သီလရွင္ ဝင္ဝတ္လိုက္ပါလား...သားေလးကို ငါ့ဆီမွာသာ ထားခဲ့စမ္းပါ...ငါ့ သားကို ငါလုပ္ေကြ်းနိုင္တယ္ ကြ...” တဲ့ ။
အေဖသည္ မုဆိုးဆိုတဲ့ အမည္နဲ႕လိုက္ဖက္ေအာင္ ကိုယ္အမူရာ နႈတ္အမူရာေတြ ၾကမ္းထမ္းေနေတာ့သည္။ အေဖသည္ အေမနဲ႕ မညားခင္က အခုလို႕ ေတာလိုက္ မုဆိုးအလုပ္ကို တစ္ခါမွ မလုပ္ခဲ့ေပမဲ့ အေဖာ္ေကာင္းလို႕ အေပါင္းပ်က္ ဆိုသလို႕ အေဖ လူေပါင္းမွားျပီး အခုေတာ့ မုဆိုးဘဝကို လံုးလံုးေရာက္ေနေတာ့သည္ ။ ဒါေပမဲ့ အေဖရဲ့ အေပါင္းသင္းမိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အျပစ္တင္ေျပာဆိုျခင္းေတာ့ လံုးဝ မဟုတ္ပါ ။ မိမိေကာင္းလွ်င္ ဘယ္သူဖ်က္ဖ်က္ ဘယ္ပ်က္ပါမလဲ ။ ကြ်န္ပ္အေဖ ကိုယ္တိုင္ကသာ ဒီေတာလိုက္ မုဆိုးအလုပ္ကို ဝါသနာပါလိုေနမွာပါ။ ဒီလိုနဲ႕ အေဖနွင့္ အေမ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ စကားေတြမ်ားျပီးေနာက္ အေဖေသနတ္ တစ္လတ္ကိုထမ္းကာ ေတာထဲ့ကို ဝင္သြားသည္မွာ နွစ္လခန္းမွ် ၾကာသြားေလသည္ ။ အေမသည္ အေဖျပန္မေရာက္လာသည့္ေနာက္ပိုင္း အဘြားရဲ့ ဥယ်ာဥ္ျခံထဲမွ ေျမကြက္အလြတ္ တစ္ကြက္ေတာင္းျပီး ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ပင္မ်ား စိုက္ေရာင္းကာ သမၼာအာဇီဝက်စြာျဖစ္ ကြ်န္ပ္ကိုေကြ်းေမြးေလသည္ ။ ေနာက္ထပ္ ေျခာက္လေလာက္အၾကာတြင္ အေဖေတာထဲမွ ထြက္လာျပီး ကြ်န္ေတာ္နဲ႕အေမရွိတဲ့ အိမ္ေလးကိုျပန္ေရာက္လာသည္ ။ အေဖ့တြင္ ဂဏန္းမ်ားပါလာသည္ဟု အဘြားေျပာျပျပန္သည္ ။ ထိုဂဏန္းမ်ားျဖင့္ အေမနဲ႕ ကြ်န္ပ္ကို အေဖျပန္လာေခ်ာသည္ ။ ဒါေပမဲ့ အေမသည္ အေဖထင္ထားသလို မိန္းမေပ်ာ့တစ္ေယာက္ မဟုတ္ေတာ့ေပ ။ အေမ ဘယ္ေပ်ာ့ေတာ့ မလဲ ။ အေဖက ရွစ္လေလာက္ သတင္းမေပး ဘာမေပးနဲ႕ အစအနေပ်ာက္ေနခဲ့တာကို ။ အခုခ်ိန္သည္ ကြ်န္ပ္အေမဟာ သတၱိေတြ ေကာင္းေကာင္းရွိေနျပီ အေဖျပန္ေရာက္လာလို႕ေတာ့ မဟုတ္ပါ အေဖထားခဲ့တဲ့ ရွစ္လအတြင္းမွာ အေမက သမၼာအာဇီဝက်တဲ့ အလုပ္တစ္ခုနဲ႕ သားေလးကို လုပ္ေကြ်းနိုင္ေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း အေမ အေဖ့ကို စကားလံုးဝ ျပန္မေျပာေပ ။ အေဖသည္ အေမ့ကို စည္းရံုးလို႕မရသည္ေနာက္ေတာ့ ဘာမွ အသိမရွိေသးတဲ့ ကြ်န္ပ္ကို ၎ဂဏန္းမ်ား ေကြ်းကာ စည္းရံုးေလေတာ့သည္ ။
“ ဟား... ငါ့ သားက ဂဏန္းအေတာ္ၾကိဳက္ပါလားကြ ၊ သားေနာက္ထပ္ ယူအိုးမလား... ” အေဖက ေမးသည္။
“ ဟုတ္ကဲ့ ယူအိုးမယ္ ေဖေဖ...” ကြ်န္ေတာ္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
“ ငါ့ သားထပ္စားအိုးမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေဖေဖ မနက္ျဖန္ သြားဖမ္းေပးရမွာေပါ့ကြာ ... ဒီေန႕ေတာ့ ဒါကုန္ေအာင္စားေပါ့ေနာ္...” အေဖနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ ဂဏန္းမ်ားကို ျမိန္ရွက္စြာ စားရင္ စကားေျပာေနၾကသည္ ။
“ .....ဝမ္း.....” ဂဏန္းအရိုးကို ကြ်န္ေတာ္ ျမိဳခ်မိျပီး လည္ေခ်ာင္းတြင္တင္ေန၍ ကြ်န္ေတာ္ ငိုျခင္းျဖစ္သည္ ။
“ ဘာျဖစ္တာလဲ သား ေဖေဖကို ေျပာစမ္း ဘာျဖစ္တာလဲ... ” အေဖဆိုေတာ့ စိတ္ပူတာေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ပ္ရဲ့ လည္ေခ်ာင္းထဲက ဂဏန္းအရိုးကိုေတာ့ အေဖ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ျပန္ထုပ္ေပးရမလဲ မသိေပ ။
“ နာ နာ ......နာ....နာ... ” ဟုေျပာကာ ပါးစပ္ကိုလက္ညိဳးထိုးျပျပီး ကြ်န္ေတာ္ ငိုေနသည္ ။
“ ဘယ္နားမွာ နာေနတာလည္း သားရယ္... ျပစမ္းျပစမ္း ေဖေဖကိုျပစမ္း ” အေဖ ဘာမွာမလုပ္တတ္ဘဲ ကြ်န္ပ္ကို ေမးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အိမ္ေပၚက အေမဆင္းလာျပီး
“ ရွင္ ကြ်န္မကေလးကို ဘာေတြေကြ်းေနတာလဲ...”
“ ဂဏန္းေတြ ေကြ်းေနတာပါ မိန္းမရာ...” အေဖ့ စကားအဆံုးမွာ
“ ဘာ... မိန္းမ ဟုတ္လား...ရွင္ကြ်န္မကို မိန္းမလို႕ မေခၚနဲ႕ ေနာက္ျပီး ရွင္ ကြ်န္မအိမ္က အခုခ်က္ခ်င္း ထြက္သြားပါ ၊ အခုခ်ိန္မွာ ရွင္ နဲ႕ ကြ်န္မ ဘာမွ မပက္သက္ေတာ့ဘူး ” အေမက အေဖ့ကို အသံက်ယ္ေလာင္စြာျဖစ္ေျပာရင္ ကြ်န္ပ္၏ လည္ေခ်ာင္းထဲက ဂဏန္းအရိုး ျပန္ထြက္လာေအာင္ ပါးစပ္ထဲသို႕ လက္ညိဳးထိုးျပီး ကေလာ္ထုတ္ေနသည္။ အေမရဲ့ လက္ညိဳသည္ ကြ်န္ေတာ္၏ လည္ေခ်ာင္းအထဲထိ အရွည္ၾကီးဝင္သြားျပီး ဂဏန္းအရိုးမ်ားကို အေမ့လက္နွင့္အတူ ပါးစပ္မွ ျပန္အံထြက္လာသည္ ။
“ ဂဏန္းအရိုးေတြက မနည္းပါလား... သား အခုဘယ္လိုေနေသးလဲ ။ လည္ေခ်ာင္းထဲမွာ နာေနေသးလား..”
အေမက စိတ္ပူရင္ဆာျဖစ္ျပီးေမးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ေခါင္းခါျပီး ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။
“ ဟင္း..အင္း... မနာေတာ့ဘူး ေမေမ...”
“ ဟုတ္လား..ဒါဆို ေကာင္းသြားျပီေပါ့ ” အေမ ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖစ္ ကြ်န္ပ္ကို ေပြ႕ခ်ီကာ အိမ္ေပၚသို႕ ေခၚသြားေလသည္ ။ အေဖလည္း ကြ်န္ေတာ္နဲ႕အေမ ေနာက္က ထပ္ၾကပ္ အိမ္ေပၚသို႕ တတ္လိုက္လာျပီး
လက္က်န္ဂဏန္းမ်ားကို ေကြ်းျပန္သည္ ။
“ ရွင္ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ..အခုပဲ ဂဏန္းအရိုးစူးလို႕ ကေလးငိုေနတာ ရွင္မေတြ႕ဘူးလား..”
“ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူးမိန္းမရယ္..ကေလးက ဂဏန္းၾကိဳက္တယ္ေလ...ဒါေၾကာင့္ ဒီလက္က်န္ဂဏန္းေတြ ေကြ်းမလို႕ပါ...သားေလး လာလာ ေဖေဖ့ဆီလာခဲ့ ဒီမွာ အေဖ့သားအေတြက္ ဂဏန္းေတြက်န္ေသးတယ္..”
အေမေျပာေနသည္ၾကားက အေဖ ကြ်န္ပ္ကို ဂဏန္းေတြ ေခၚေကြ်းေနျပန္သည္။
“ ရွင္ဘယ္လို႕ျဖစ္ေနတာလဲ...” အေမက အေဖကိုေျပာရင္း “ သား သြားမစားရဘူးေနာ္...” ကြ်န္ပ္ကိုေျပာျပန္သည္ ။
“ ငါ့သားကို ငါခ်စ္လို႕ ေကြ်းေနတာ မင္းကဘာျဖစ္ေနတာလဲ...”
“ ဘာ...ရွင္က ကေလးကို ခ်စ္တယ္ဟုတ္လား...ေျပာစမ္းပါအိုး..ရွင္ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ခ်စ္တာလဲ..”
“ ဟား...ငါ့ကေလးဘဲ ငါခ်စ္တာေပါ့..”
“ ေအာ္...ဟုတ္လား။ ဒါဆို ရွင္ကေလးကို တကယ္ခ်စ္တာေပါ့ ” အေမက ေမးျပန္သည္ ။
“ မင္းဘာေတြလာေမးေနတာလဲကြာ..”
“ ရွင္ ကေလးကိုခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ကေလးနဲ႕ ကြ်န္မကို ဘာျဖစ္လို႕ ရွစ္လေလာက္ေတာင္ ျပစ္ထားခဲ့ရတာလဲ..
ေနာက္ျပီး ကေလးအနာဂတ္ မလွမဲ့ ရွင့္ရဲ့ မုဆိုးအလုပ္ကို ဘာေၾကာင့္ ဆက္ျပီးလုပ္ေနရတာလဲ..ရွင္ ကြ်န္မကို ရွင္းျပစမ္းပါဦး..ရွင္ တကယ္လို႕ ကေလးကိုခ်စ္တယ္ဆိုရင္ကို ေက်းဇူးျပဳျပီး ကြ်န္မ တစ္ခုေလာက္ေတာင္းဆိုပါရေစ။
ရွင္အခု လုပ္ေနတဲ့ မုဆိုးအလုပ္ဟာ သမၼာအာဇီဝမက်တဲ့ လမ္းစဥ္တစ္ခုမဟုတ္ဘူး။ ငရဲကိုသြားမဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခုသာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ျပီး ကေလးကို လူတစ္ေယာက္ေယာက္က မင္းအေဖက မင္းကိုဘာေတြ လုပ္ျပီး အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းျပဳသလဲလို႕ ေမးလာရင္ ကေလးက ကြ်န္ပ္အေဖက မုဆိုးပါ ။ ေတာထဲမွာ သားရဲတရိဆၱန္ေတြကို သတ္ျပီး ကြ်န္ပ္ကို လုပ္ေကြ်းတာပါလို႕ ေျဖရင္ ရွင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ရွင့္ေၾကာင့္ ကြ်န္မကေလး လူဘံုအလယ္မွာ မ်က္နာငယ္ရေလမယ္ ။ ရွင္ ကေလးအတြက္ ဒါေတြကို ထည့္ျပီးစဥ္းစားေပရဲ့လား။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီ မုဆိုးအလုပ္ကို ရွင္ ေရွ႕ဆက္ျပီးလံုးဝ မလုပ္ပါနင့္ေတာ့ ” အေမတစ္ေယာက္ မရပ္မနားဘဲ တေတာ့ေတာ့ေျပာျပီး ေပါက္ကြဲေနေတာ့သည္။
“ ေတာ္စမ္းပါကြာ... ငါ့ရဲ့အလုပ္ကို မင္းပံုၾကီးခ်က္ျပီး ေျပာမေနစမ္းပါနဲ႕ ငါ ကေလးကို ခ်စ္တာက ခ်စ္တာဘဲ ။ မုဆိုးတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ကေလးကို ကိုယ့္မခ်စ္ရေတာ့ဘူးလား ။ ဘာလဲကြာ..မင္းက ငါ မုဆိုးလုပ္ေနတာကို ရွက္ေနတာလား ။ မင္း ရွက္တယ္ဆိုရင္ ငါကြာရွင္းေပးလိုရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါ့ကေလးကိုေတာ့ မင္းကိုမေပးနိုင္ဘူး..ဒါဘဲ..” ျပႆနာ စေနေလျပီ။
အေဖနဲ႕အေမ ရန္ေတြျဖစ္ကာ ကြ်န္ပ္ကို သူပိုင္သည္ ငါပိုင္သည္ဟု လုေနၾကရင္း ကြ်န္ပ္ကို ပိုက္ထားတဲ့အေမ့ကို အေဖေဒါသၾကီးစြာျဖင့္ ေသနတ္တစ္လက္ယူျပီး ျပစ္ေလေတာ့သည္။
“ ဒိုင္း.....” ေသနတ္က်ည္ဆံက အေမဆီမေရာက္ဘဲ မိုးေပၚသို႕ တတ္သြားေလသည္ ။
အေဖရဲ့ ေသနတ္အထိပ္ပိုင္းကို လူတစ္ေယာက္က ဝင္လာျပီး မိုးေပၚသို႕ ေထာင္မလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
“ မင္းတို႕ လင္မယား ရန္ျဖစ္ေနၾကတာ ျပႆနာမရွိေပမဲ့ အခုလို ေသနတ္နဲ႕ျပစ္တာေတာ့ လံုးဝမေကာင္းဘူးကြာ ။ ငါသာ အခ်ိန္မီ မေရာက္လာလို႕ကေတာ့ အခုဆို တစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ့ေသေနေလာက္ျပီ ”
ကြ်န္ေတာ္တို႕ရြာက သူၾကီးေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။
“ ဟုတ္ကဲ့ပါ သူၾကီး ကြ်န္ေတာ္မွားပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ပ္ကို ဒီရြာကေန ထြက္သြားခြင့္ျပဳပါ ။ ဒါေပမဲ့ သားေလးကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကို ေခၚသြားခြင့္ျပဳပါ ” အေဖက သူၾကီးကို ေတာင္းဆိုျခင္းျဖစ္သည္။
သူၾကီးက ကေလးကို သူ႕အေမဆီမွာသာ ထားခဲ့ပါ ။ ကေလးက အေမနဲ႕ေနတာ ပိုျပီး သင့္ေတာ္ပါတယ္ ။ ဘာရယ္ ညာရယ္ေပါ့ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အေဖသည္ အေမနဲ႕ ကြ်န္ပ္ကို အျပီးပိုင္ ထားခဲ့ျပီး ရြာကထြက္သြားေလေတာ့သည္။ ဒီအေၾကာင္းေတြကို အဘြား ခဏခဏေျပာျပ၍ ကြ်န္ေတာ္သိရျခင္းျဖစ္သည္။ အေမကေတာ့ အေဖ့ကိုစိတ္နာတဲ့အျပင္ ကြ်န္ပ္ကိုပါ သူမၾကိဳက္တဲ့ အရာေတြကို စည္းကမ္းတက် လိုက္နာဖို႕ ေျပာျပီး
၁. သူတပါး၏ အသက္ကို မသတ္ရ
၂. သူတပါး၏ ဥစၥာကို မခိုးရ
၃. သူတပါး၏ သားမယားကို အျပစ္မမွားရ
၄. သူတပါးကို လိမ္ညာျပီး စကားမေျပာရ
၅. အရက္ေသစာ မေသာက္စားရ ။
ေနာက္ျပီး ဘုရား တရား သံဃာ မိဘ ဆရာသမားမ်ားကို အာရံုျပဳ ကန္ေတာ့ျပီးမွာ အိပ္ရာဝင္ပါဟု အျမဲတမ္း မွာၾကားေလသည္ ။
ကြ်န္ေတာ္ အေဖမရွိတဲ့အေနာက္ပိုင္း အေမကိုပင္ အေဖနဲ႕အေမနွစ္ေယာက္ေပါင္းကာ အားကိုးျပီး ခ်စ္ေနရေတာ့သည္ ။ အေမသည္ အေဖလုပ္ရမဲ့ အလုပ္ေတြကိုပါ တစ္ေယာက္တည္း ရုန္းကန္လုပ္ရွားေနရသည္ကို ကြ်န္ေတာ္ၾကည့္ျပီး စိတ္မေကာင္းခဲ့ေပ ။ ဒါေၾကာင့္ အေမ့ရဲ့အလုပ္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္ ငါးနွစ္းသားအရြယ္ေလာက္ကပင္ ေကာင္းစြာကူညီတတ္ေနေလျပီ ။ အေမ့ကိုအကူလုပ္ေပးရင္း ပင္ပန္းလာတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ အေဖကို ကြ်န္ေတာ္ စိတ္နာသလိုလို မုန္းသလိုလို ျဖစ္ျပီး ေမ့ျပစ္ဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့သည္ ။ ေနာက္ ေက်ာင္းေနရတဲ့ အရြယ္ေရာက္ေတာ့ မိဘနွစ္ပါးျပည့္စံုေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ၾကည့္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ အေဖကို ျပန္လယ္တမ္းတလာျပန္သည္ ။ အေဖတစ္ေယာက္ ဘယ္ေနရာမ်ားေရာက္ေနပါလဲ ။ အေဖ့ကို ကြ်န္ပ္ လြမ္းသလို႕မ်ဳိး အေဖလည္း ကြ်န္ပ္ကို လြမ္းေနပါမလား ။ အခုခ်ိန္ ကြ်န္ပ္ရင္ခြင့္ထဲကို အေဖျပန္ေရာက္လာရင္သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ ။ အေဖကို ရင္ေမာစြာ ေမွ်ာ္မွန္းတမ္းတေနေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္သာ ဆဌမ အတန္းေရာက္ေတာ့သည္ အေဖျပန္ေရာက္မလာပါ ။ ဒီလိုသာ ေသြးေအးျပီးေစာင့္ေနလိုကေတာ့ အေဖကို ဒီတစ္သက္ ေတြ႕ရမွာ မဟုတ္ဘူး ငါ အေဖ့ကိုေတြ႕ေအာင္ လိုက္ရွာမည္ဟု သႏၷိဌာန္က်ျပီး လိုက္ရွာေလသည္။ ဒါေပမဲ့ အေမကို သိေစလို႕ မျဖစ္ ။ ေနာက္သံုးေလးနွစ္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ အေဖရဲ့ သတင္းကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ့အကူညီေၾကာင္း သိခဲ့ရေလသည္ ။ တနဂၤေႏြေန႕ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေရာက္ေတာ့ ကြ်န္ပ္သူငယ္ခ်င္းနွင့္အတူ အေဖေနတဲ့ အိမ္ေလးဆီသို႕ သြားေလသည္ ။
“ မဂၤလာပါ ခင္ဗ်ား ။ ဒီအိမ္က ဦးသန္းျမင့္ ရဲ့ အိမ္ဟုတ္ပါသလား ခင္ဗ်ား ” အိမ္အေရွ႕ဘက္ ေျမကြက္အလြတ္တစ္ခုတြင္ ကုလားထိုင္တစ္လံုးေပၚ ထိုင္ေနေသာ လူၾကီးတစ္ေယာက္ကို ကြ်န္ေတာ္ ဝင္ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္ျပီး ကြ်န္ပ္ရဲ့ စိတ္ထဲတြင္ ဒီလူၾကီးဟာ အေဖမ်ားျဖစ္ေနမလား ။
“ ဟုတ္ကဲ့... ဒီအိမ္ဟာ ဦးသန္းျမင့္ရဲ့ အိမ္ပါကြယ္ ။ သားတို႕ကို ဘာကိစၥရွိလို႕လဲ... ” ဒီေမးခြန္းကို ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လိုေျဖရမည္ဟု မသိဘဲ ခဏေလး ညိမ္သက္စြာေတြေဝေနျပီး
“ ကြ်န္ေတာ္ အေဖဦးသန္းျမင့္နဲ႕ ေတြ႕ခ်င္လို႕ပါခင္ဗ်ား ။ ဦးေလးက ဘယ္သူလည္း ကြ်န္ပ္အေဖ ဦးသန္းျမင့္လား ”
“ သားက မူမူစန္းရဲ့ သားလား... လာ လာ အိမ္ေပၚတတ္ရေအာင္ ” ဦးေလးက ကြ်န္ေတာ္တို႕သူငယ္ခ်င္း နွစ္ေယာက္ကို အိမ္ေပၚသို႕ ေခၚသြားျပီး “ မိသိန္းေရ...ဒီကေလးနွစ္ေယာက္အတြက္ အေအးေလး ေဖ်ာ္ခဲ့စမ္းပါဦးကြယ္..” အန္တီတစ္ေယာက္ကို ေခၚေျပာလိုက္သည္ ။ ကြ်န္ပ္အထင္ေတာ့ ဒီအန္တီဟာ အေဖရဲ့ ေနာက္အိမ္ေထာင္မ်ားျဖစ္ေနမလား ဟု ေတြးမိေလသည္ ။ ဒါေပမဲ့ အေဖက သူကိုယ္သူ ကြ်န္ပ္ရဲ့ အေဖပါဟု လံုးဝ ဝန္မခံေသး ။
“ အေဖရယ္ ေက်းဇူးျပဳျပီး ကြ်န္ပ္ကို အေဖလို႕ ေခၚခြင့္ျပဳပါလား ခင္ဗ်ား ” ကြ်န္ေတာ္ ဆႏၵေစာစြာျဖင့္ ေျပာလိုက္ေလရာ
“ မင္းေခၚခ်င္လည္း ေခၚေပါ့ကြာ..ငါ မင္းကို ကိုယ္ခ်င္စာပါတယ္..” တဲ့ ။ အေဖရဲ့ စကားလံုးေတြဟာ နည္းနည္းေလးမ်ား စိမ္းကားေနသလားဟု ေတြးမိေပမဲ့ အေဖရင္ခြင္ကို အတင္းဝင္ဘက္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ ငိုေလေတာ့သည္ ။ တစ္သက္တာ ကြ်န္ေတာ္အရမ္းတမ္းတေနေသာ အေဖကို အခုလို ဘက္လိုက္ရေတာ့
ကြ်န္ပ္ရဲ့ ရင္ဘက္ထဲတြင္ ေႏြးသလိုလို ေအးသလိုလိုမ်ဳိး ျဖစ္ခဲ့ရသည္ ။
“ ေဖေဖ...ေဖေဖ..ေဖေဖရယ္... ကြ်န္ေတာ္ ေဖေဖကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ ေဖေဖရယ္ ”ဟု ေျပာျပီး ကြ်န္ေတာ္ ဝမ္းသာအားရျဖစ္ အေဖမ်က္နာကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္ ။ အေဖလည္း ကြ်န္ပ္လို ငိုေနသည္ ။ ေနာက္ျပီး ကြ်န္ပ္ရဲ့သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ကြ်န္ပ္အေဖရဲ့ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျဖစ္တဲ့ အန္တီၾကီးပါ ငိုေနတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
“ မငိုပါနဲ႕ေတာ့ ေဖေဖရယ္...ကြ်န္ေတာ္တို႕ သားဘ အခုျပန္ေတြ႕ေနရျပီဘဲ...မငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္..” အေဖ့ရဲ့ ပါးျပင္ေပၚက စီးဆင္းေနေသာ မ်က္ရည္မ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ သုပ္ေပးရင္ အေဖကိုေျပာလိုက္ရာ
“ ဦးေလး စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ သားရယ္... ဦးေလးဟာ သားထင္ေနတဲ့ သားရဲ့ အေဖ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္..သားရဲ့ အေဖက ဒီလူ႕ေလာကၾကီးထဲမွာ မရွိေတာ့ဘူးကြဲ႕....” အေဖကြ်န္ပ္ကို လိမ္ျပီးမ်ားေျပာေနသလား ဒါမွမဟုတ္ ကြ်န္ေတာ္ပဲ နားမ်ားအၾကားမွားေလသလားဟု ထင္ျပီး ထပ္ေမးလိုက္သည္ ။
“ ဘယ္လို...ဘယ္လို...ဘယ္လို...ေျပာလိုက္တာလည္း ေဖေဖ...”
“ သားရယ္ ဦးေလးက သားရဲ့အေဖ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္...သားရဲ့အေဖ ကိုသန္းျမင့္က လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ပတ္ေလာက္ကမွ ဆိုးသြားတာ ။ မင္းအေဖလည္း မင္းကို အရမ္းခ်စ္တာ ။ မင္းအေဖ မင္းေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္ အျမဲတမ္းဆိုသလို႕ဘဲ မင္းေနာက္က လိုက္ျပီးခိုးၾကည့္ေနရတာ ။ မင္းအေဖျဖစ္က သနားစရာပါကြာ သူ႕သားေလးကို ခ်စ္လြန္းလို႕ သူခမွ်ာ မုဆိုးအလုပ္လည္း မလုပ္ေတာ့ဘူးကြာ ။ အရက္လည္းမေသာက္ေတာ့ဘူး ေနာက္ဆိုးကြာ မင္းအေမ မၾကိဳက္တဲ့အလုပ္ေတြကို အခုမွမလုပ္ေတာ့ဘူးကြာ ” တဲ့ ။
ေဩာ္...ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္ဘဝက ျပဳခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္လည္းေတာ့ မသိ အေဖဆိုလို႕ ေခၚခြင့္ ေတြ႕ခြင္ေလးေတာင္ မရလိုက္ပါလားဟု ေတြးရင္း ေနာက္ဘဝ ေနာက္ခႏၵာမ်ား တကယ္ရခဲ့သည္ရွိေသာ္ အေဖနွင့္ အေမျပည့္စံုတဲ့ ဘဝမ်ဳိး ဘုရားတျပည့္ေတာ္ရရပါလို၏ဟု ဆုေတာင္းရင္း ဘဝတပါးသို႕ကူေျပာင္းသြားခဲ့တဲ့အေဖလည္း ေကာင္းရာသုဂတိ ဘံုဘဝသို႕ေရာက္ရပါေစသား အရွင္ဘုရား...။
ရန္ေက်ာ္ ( ထားဝယ္ )
